Popia Masam

teringat 2 tahun sudah... berbuka pose di KL bersama rakan2 perantauan terchenta...

harus macam2 warung, kedai makan, restoran and hotel diterjah... huhuhu... mmg best.. lagi best, kalo ade org pelawa nk belanja makan FREE... hehehe...

tetiba time sahur tadi.. borak2 dgn mak n en.suami... terkeluar citer aku terkena food poisoning time bulan pose... huhuhu...

aku mmg suke makan popia... popia goreng ke basah ke.. dua2 pun aku suke... sekali tuh, jenjalan dgn housemate kat param gombak.. dekat dgn balai polis gombak... ternampak popia... belila... aritu kebetulan aku berbuka dgn housemate.. aku g dgn kak ati, kak fara, mariam n zie.. xberbuka dgn cikgu2 sekolah...

pas makan nasi, aku pun dgn lahapnye makanlah popia tuh... sedap.. org lain, nengok je.. deme xsuke agaknye... walaupun dh hidang dgn makanan lain.. selalunye time2 pose nih makanan mmg banyak.. sbb masing2 ade aje nk beli utk tekak masing2, kan...

sekali tuh, tgh malam aku muntah + cirit-birit... aduiyai... apela nasib... lembik satu badan... mmg aku xpose la... xlarat g sekolah... huhuhu... kul 10, masni datang umah aku nk bawak g klinik... umah sewa aku belakang sekolah je... dekat gile... mmg boleh jalan kaki, tapi minggu pertama je aku jalan kaki... malas tahap gaban nk berjalan kaki...

dalam kete mmg aku xlayan la lawak bodoh si masni... aku pusing n mmg lembik... huhuhu... bile masuk jumpe doktor... doktor jantan beb!! menggali!! banyak bulu!!! adoi... malunye... lastweek, roomate aku pun food poisoning jugak.. kena cocok montot.. mampus la aku....

taraaa.. mmg aku kena cocok montot gak... aiseh... keras kan aje muke... tapi yg aku nk citer sebenarnye... betapa sengsaranye aku pas kena cocok montot...

• turun je dari tempat baring... muke dh senget-benget... tahan sakit...
• kaki kebas... jalan kuar dgn seret2 kaki... mcm capek sebelah... tangan sebelah pegang kaki.. lagi satu tangan, pegang dinding... bukak pintu, masni bantai gelak kat aku... boleeehhhh???
• mata ngantuk giler... mmg xle bukak dah.. kepala dh terlentok kat dinding klinik....

gelak masni xhabis kat situ... dalam kete dia sambung gelak lagi... aku sempat jeling aje.. mesti muka aku mcm disaster aje time tuh... ditambah pulak dgn seluar tdo aje aku time tuh... cirit la katakan.. mane dan nk melawa... huhuhu...

sebelum balik, masni tanya.. "kak.. nak g mane pulak??" mmg dh menjadi adat selalu kalo dh jumpe, mesti nk melepak dulu... kali ni aku sarender laaa... "hah?? xmo.... nak balik.. ngantuk..." "ala... xkan balik kot... lepak ker?? g sekolah dulu ker??" mangkuk la jugak kan ajak aku g sekolah dgn seluar tdo... walaupun ktorng ade bilik rahsia utk lepak.. masuk ikut pintu belakang pun... sebenarnye aku mmg dh xberdaya.... mata ni dh xboleh ditongkat lagi.... sebelum balik, sempat lagik dia gelak tgk aku.. hampehzzzz..... lawak giler ke muke aku time tue eh??

masuk je umah... terus tdo kat bilik depan... xsedar ape dah... aku sedar, bile semue org dh balik dr kerja.. dh blk dr sekolah... dasat tuh.. sampai petang aku tdo... mmg ubat dia dadah segelen kot... mabuk aku dibuatnye... xpayah g Orange pun xpe.. kalo ade sesape nk mabuk, boleh la try... pastu g klinik yg aku g tuh... nescaya korang high... hehehehe...

oklah nk g kfc... berbuka kfc jer.. aku br bgn tdo... penat n ngantuk giler... daaaa...

p/s: rindu suasana berpuasa sebagai perantau... huhuhu... kenangan banyak yg best2 dgn kawan2.. rindu pada semua... tapi skrg sume dg berjauhan.. kak fara-sabah, kak ati-sarawak, mariam- gombak, zie-johor, masni - sarawak, kak na, rizal, bu, and ted di Gombak...

~|@a.z.n.e.e @|~